Category: تجربه خشونت

خشونت بس: دقیقا یادم نمی‌آید که چه سالی بود ولی تازه به خانه جدیدمان رفته بودیم. فکر می‌کنم اول دبیرستان بودم. در آن شب مانند همیشه من و خواهرانم در سالن کنار هم خوابیده بودیم. اتاق جداگانه‌ای نداشتیم. مادرم نیز کنار ما در سالن می‌خوابید. در آن شب در ردیفی که خوابیده بودیم، من نفر آخر بودم. حدود ساعت ۴:۳۰… ادامه مطلب "راز مگو"

خشونت بس: ساعت یازده شب است. بدنِ بی‌رمقم را از زیر دوش آب گرم می‌کشم بیرون. حوله را می‌پیچم دورم. عزا گرفته‌ام با این خستگی چطور لباس بپوشم، مسواک بزنم و خودم را به تختخوابم برسانم که چشمم به دخترکم می‌افتد، خسته‌تر از من روی کاناپه به خواب‌رفته. بی‌خیالِ لباس می‌شوم و با حوله کنارش روی گوشه‌ی کاناپه می‌نشینم. دستم… ادامه مطلب "خشونت همین نزدیکی‌هاست"

خشونت بس: مسیر: تهران، تقاطع شاهین- همت غرب؛ ساعت ۸:۳۰ صبح. ساعت ۸:۳۰ صبح مسیرم به اتوبان همت می‌خورد که در آن ساعت روز، مسیرِ عبور خیلی از ماشین‌های جورواجورست که اکثرا برای رفتن به سرکار در حال تردد هستند. من هم مثل این سیل عظیمِ در جستجوی نان، به دنبال رفع احتیاج‌های روزمره و استقلال مالی از خانواده مجبورم… ادامه مطلب "ایرانِ بیمار!"

خشونت بس: همیشه حس مادر شدن و دوران بارداری برام مقدس و دوست داشتنی بود و یه سوال بزرگ ذهنم رو درگیر کرده بود که چطور یه مادر راضی می شه از این حس قشنگ و دوست داشتنی چشم پوشی کنه و جنینی رو که آروم آروم تو وجودش رشد میکنه به قتل برسونه. قتل! الان به این نتیجه رسیدم… ادامه مطلب "زندگی یک انسان بالغ یا یک نطفه بی روح؟"

خشونت بس: بهار است و بساط گیاه فروشان در همه جای خیابان «جنگلبانیِ» مریوان به روال همیشگی پررونق و سرشار از مشتری. با شروع فصل بهار، روستاییان مریوان سبزی‌های کوهیِ خوراکی همچون «کنگر» و «ریواس» را جمع‌آوری و در شهر به فروش می‌رسانند. این کار را گیاه فروشی می‌نامند و البته خالی از خطر نیست؛ سقوط از کوه، خطر انفجار… ادامه مطلب "قناعت‌وار تکیده بود*"

امروز تعداد زنان راننده به گونه‌ای فزاینده در حال افزایش است. رانندگی به ‌عنوان عملی که به افراد اجازه‌ی آزادی حرکت در عرصه‌ی عمومی را می‌دهد، در نگاه یک جامعه مردسالار عملی مردانه تلقی می‌شود. از این رو ورود زنان به این عرصه همواره با دشواری‌هایی روبرو بوده است. جامعه مردسالار برای حفظ انحصار عرصه عمومی از سازوکارهای مختلفی استفاده می‌کند؛ از کلیشه‌سازی در مورد نوع رانندگی زنان و پررنگ کردن نقش‌های جنسیتی گرفته تا آزار کلامی و تعقیب زنان راننده. روایتی که خواهید خواند تجربه یکی از بی‌شمار زنانی است که به طور روزمره درگیر این نبرد بی‌پایان‌اند.

وضعیت بغرنج و تبعیض‌آمیز پناهندگان افغانستانی در ایران منجر به تلاش آن‌ها برای پناهندگی در کشورهای اروپایی با شرایط پناهندگی عادلانه‌تر و بهتر شده است. به طوری که ۱۸۱٬۰۰۰ نفر افغانستانی (از ایران و افغانستان) در سال ۲۰۱۵، تقاضای پناهندگی به کشورهای اروپایی داده‌اند که ۳۸٬۰۰۰ نفر آن‌ها زن هستند.

خشونت بس: «پدر و مادرم کودک بودند که به ایران مهاجرت کردند، مجبور شدند مهاجرت کنند، در افغانستان جنگ بود و دیگر ماندن به صلاح نبود. پدر و مادرم اینجا بزرگ شدند و ازدواج کردند، بچه‌دار شدند. ما بچه‌ها همین‌جا در همین خاک به دنیا آمدیم، بزرگ شدیم و ما هم ازدواج کردیم و بچه‌دار شدیم…؛ اما همچنان برچسب آواره… ادامه مطلب "«ریشه‌هایم را در دستانم گرفته‌ام، مانده‌ام حیران کجای زمین بکارمشان»"

خشونت بس: یک فعال فمینیست عکس‌های ناگوار خود را به اشتراک گذاشت. یک فعال فمینیستی، بلافاصله پس از یک تجربه ناگوار، تعدادی عکس در فضای مجازی منتشر کرد. امبر امور ۲۷ ساله ۲۰۰۰۰ طرفدار در این رسانه اجتماعی دارد. /Instagram/ambertheactivist هشدار: این گزارش شامل توصیفات آزاردهنده‌ای از تجاوز است که ممکن است برای برخی از خوانندگان ناراحت‌کننده باشد. یک فعال… ادامه مطلب "امبر امور: زنی که «تجاوز به خود را به صورت زنده در اینستاگرام منتشر کرد»"