ماخذشناسی مقالات علمی درباره خشونت علیه زنان- بخش دوم
خشونت بس: پیش از این بخش اول ماخذشناسی مقالات علمی در رابطه با خشونت علیه زنان (حروف الف-ب-پ-ت) منتشر شد. در ادامه بخش دوم مقالات علمی آمده است.
ج
- جلالی، داریوش؛ آقایی، اصغر و رهبریان، جهان‌بخش (1385). بررسی میزان خشونت تجربه‌شده در زنان دارای همسر معتاد. مطالعات زنان، 11، 5-28.
چکیده:
اعتیاد یکی از معضلاتی است که امروزه نه‌تنها زندگی میلیون‌ها انسان را به خطر انداخته، بلکه خانواده و نزدیکان آن‌ها را نیز با مشکلات زیادی روبه‌رو ساخته است. در این پژوهش توصیفی و مقایسه‌ای، میزان خشونت تجربه‌شده همسران معتادان در مقایسه با خشونت تجربه‌شده همسران نامعتادان بررسی شده است. بر این اساس، به‌تصادف، 107 نفر از همسران معتادان خود معرف مرکز ترک اعتیاد شهر هفشجان از استان چهارمحال بختیاری که برای انجام مشاوره خانواده مراجعه کرده بودند و 107 نفر از نامعتادان که ازنظر سن، وضعیت شغلی، اقتصادی و مدرک تحصیلی با گروه نخست همتا شده بودند، انتخاب و با استفاده از پرسشنامه پژوهش‌گر ساخته میزان خشونت تجربه‌شده ارزیابی شدند. برای بررسی میزان حمایت اجتماعی زنان نیز از پرسشنامه پروسیدانو استفاده شد.
یافته‌ها نشان داد تفاوت میانگین کلی نمره‌های همسران معتادان و نامعتادان در خشونت تجربه‌شده و همچنین زیر آزمون‌های آن معنادار است. همچنین، در هر دو گروه، تفاوت بین میزان تحصیلات و وضعیت شغلی افراد با خشونت تجربه‌شده معنادار بود و در گروه نامعتادان نیز، میزان تحصیلات زنان با میزان خشونت تجربه‌شده آن‌ها ارتباطی معنادار داشت. در گروه نامعتادان همبستگی میزان حمایت اجتماعی با خشونت تجربه‌شده منفی و معنادار بود؛ درحالی‌که این همبستگی در گروه معتادان دیده نشد. در گروه معتادان نیز همبستگی سطح درآمد با میزان خشونت تجربه‌شده معنادار بود. میان شمار فرزندان و طول مدت ازدواج با خشونت تجربه‌شده در هیچ‌یک از دو گروه همبستگی معناداری دیده نشد.
- جوکار، اعظم؛ گرمز‌نژاد، سکینه و شریفی، محبوبه (1384). بررسی شیوع سوء رفتار و برخی عوامل موثر در زنان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر یاسوج 1382. ارمغان دانش، 37، 88-81.
چکیده:
مقدمه و هدف: ازجمله عواملی که سلامت زنان را در سنین فعال باروری و زندگی خود به مخاطره می‌اندازد سو رفتار است که این خود دستیابی به دیگر اهداف برنامه‌های بهداشت را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این معضل در همه جوامع و به‌صورت جسمی، روانی، جنسی و… مشاهده می‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع سو رفتار و برخی عوامل موثر بر آن در زنان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی – درمانی یاسوج صورت گرفت.
مواد و روش‌ها: مطالعه به‌صورت توصیفی – تحلیلی به‌صورت مقطعی با نمونه‌گیری تصادفی در مدت شش ماه بر روی 517 نفر از زنان متاهل مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی در سال 1382 انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه (شامل؛ سه بخش مشخصات زمینه‌ای، تعیین انواع سو رفتار و عوامل موثر در بروز آن) و مصاحبه حضوری جمع‌آوری گردید و افراد به دو گروه با و بدون سو رفتار تقسیم شدند. سپس با نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آماری استنباطی، آنالیز واریانس و مجذور کای اطلاعات مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: شیوع سو رفتار به میزان 78.4 درصد به دست آمد که شایع‌ترین فرم آن به ترتیب؛ کلامی (69.5 درصد)، عاطفی (54.2 درصد)، جسمی (36.4 درصد) و جنسی (22.2 درصد) مشاهده شد. شیوع سو رفتار جسمی در بارداری 8 درصد و شایع‌ترین فرد به‌غیراز همسر که زن را مورد سو رفتار جسمی قرار داده بود، مادرشوهر و خواهرشوهر (21 درصد) بودند. همچنین ارتباط معنی‌داری بین تحصیلات زن و شوهر، سابقه بیماری عصبی در زن و شوهر، درآمد شوهر، اعتیاد همسر و… در افراد با و بدون سو رفتار دیده شد (۰.۰۵>P).
نتیجه‌گیری: حصول شیوع بالای سو رفتار در این طرح و به‌خصوص نوع کلامی، از میزان شیوع سایر مطالعات بیشتر و همسویی نداشت که ممکن است به دلایل مختلفی از قبیل فرهنگ مردسالاری، عدم توجه به حقوق زنان و… باشد. همچنین نتایج بیانگر ارتباط معنی‌دار بین برخی عوامل ازجمله؛ سطح تحصیلات، اعتیاد، سواد، بیماری عصبی و… با سو رفتار بود که دال بر تاثیر آن عوامل در بروز سو رفتار است. با توجه به نتایج حاصله و ضرورت توجه به ارتقا سلامت زنان، به نظر می‌رسد با افزایش آگاهی زنان متاهل، دختران و خانواده‌ها در خصوص عوامل موثر در بروز این معضل، بتوان گامی در جهت کاهش و تعدیل عوامل مذکور برداشت.
ح
- حسامی، کژال؛ دولتیان، ماهرخ؛ شمس، جمال و علوی مجد، حمید (1389). خشونت خانگی در میان زنان قبل و حین بارداری، نشریه پرستاری ایران،23(63)، 51-59.
چکیده:
زمینه و هدف: بسیاری از زنان خشونت خانگی را قبل و حین بارداری تجربه می‌کنند. اگرچه پیامدهای جدی خشونت بر سلامت مادر و کودک در مطالعات مختلف بررسی شده است اما در مورد امکان تغییر خشونت در بارداری اطلاعات کمی وجود دارد. با توجه به این‌که انواع مختلف خشونت می‌توانند پیامدهای متفاوتی بر سلامت زنان داشته باشند، اطلاعات بیشتری در مورد تغییرات انواع خشونت در بارداری موردنیازاست. پژوهش حاضر باهدف مقایسه انواع خشونت خانگی قبل و حین بارداری در زنان باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی – درمانی شهرستان مریوان در سال 1386 انجام شده است.
روش بررسی: این مطالعه‌ی مقطعی بر روی 243 خانم باردار انجام شد. معیار ورود به مطالعه، زنان باردار 45-15 ساله در ماه آخر بارداری، ایرانی، قومیت کرد و عدم وجود افسردگی شناخته‌شده در دوران زندگی بود. ابتدا در یک محیط خصوصی اهداف مطالعه برای زنان باردار توضیح داده شد و در صورت تمایل به شرکت در مطالعه و دارا بودن شرایط لازم، به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس اطلاعات مربوط به مشخصات دموگرافیک و سابقه مامایی و همچنین تجربه خشونت قبل از بارداری و طی بارداری فعلی جمع‌آوری شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از برنامه SPSS انجام شد. میانگین و انحراف معیار و آزمون‌های تی تست، مک نمار و کای اسکوئر برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده شد. سطح معنی‌داری در آزمون‌ها 0.05 در نظر گرفته شد.
نتایج: بررسی کلی خشونت خانگی نشان داد که 4/86 درصد زنان قبل از بارداری و 7/68 درصد از زنان خشونت خانگی را در بارداری تجربه کرده بودند. این تفاوت ازنظر آماری معنی‌دار بود (۰.001>P). بررسی جزئی‌تر نشان داد که در بارداری نسبت به قبل از بارداری به‌طور معنی‌داری شیوع هر سه نوع خشونت فیزیکی (9/16 درصد در مقابل 7/24 درصد)، عاطفی (3/54 درصد در مقابل 9/67 درصد) و جنسی (1/55 درصد در مقابل 5/69 درصد) کاهش یافته بود. همچنین خشونت قبل از بارداری یک ریسک فاکتور قوی برای خشونت در طی بارداری بود. باوجوداینکه شیوع کلی خشونت خانگی در بارداری کاهش یافته بود اما تقریبا 99 درصد زنان خشونت دیده در بارداری، در دوره قبل از بارداری نیز خشونت را تجربه کرده بودند و موارد جدید خشونت در بارداری اندک بود.
نتیجه‌گیری: این یافته‌ها باید ارایه دهندگان مراقبت را آگاه کند که در زنان خشونت دیده قبل از بارداری، اغلب تجربه خشونت در بارداری هم ادامه می‌یابد. لذا غربالگری روتین خشونت در سرویس‌های خدماتی یک اقدام مناسب برای کاهش اثر بر مادر و جنین اوست.
خ
- خسروی، زهره و خاقانی فرد، میترا (1383). بررسی رابطه همسر آزاری با تمایل به افکار خودکشی و آسیب‌رسانی به همسر در زنان شهر تهران. مطالعات زنان،2(6)، 114-99.
چکیده:
این پژوهش برای بررسی رابطه‌ی همسر آزاری با تمایل به افکار خودکشی و آسیب رساندن به همسر در زنان مورد خشونت قرارگرفته در شهر تهران انجام شده است.
نمونه‌ی بررسی، 97 زن مورد خشونت قرار گرفته بود. روش نمونه‌گیری به‌صورت نمونه‌ی در دست رس در دادگاه‌های شماره 1 و 2 خانواده بود.
ابزار گردآوری داده‌ها دو پرسشنامه بود: «پرسش‌نامه‌ی سنجش خشونت» که چهار حیطه‌ی خشونت روانی، خشونت فیزیکی، خشونت جنسی و خشونت اقتصادی را جداگانه می‌سنجد؛ و «پرسش‌نامه‌ی محقق ساخته» که تمایل به افکار خودکشی و آسیب رساندن به همسر و حمایت‌های خانوادگی را در زنان مورد خشونت قرار گرفته می‌سنجد.
یافته‌ها، نشان داد که از بین خشونت‌ها، خشونت روانی بیشترین همبستگی را با تمایل به افکار خودکشی و آسیب رساندن به همسر دارد. زنان مورد خشونت قرارگرفته باآنکه از حمایت‌های خانوادگی برخوردار بودند، بازهم تمایل به افکار خودکشی و آسیب‌رسانی به همسر داشتند. در زنانی که دارای تحصیلات دیپلم و بالاتر از لیسانس بودند تمایل به افکار خودکشی و آسیب رساندن به همسر نسبت به زنانی که دارای تحصیلات زیر دیپلم بودند کم‌تر است.
- خسروی، فرنگیس؛ هاشمی نسب، لیلا و عبدالهی، محمد (1387). بررسی شیوع و پیامدهای همسرآزاری در زنان باردار مراجعه‌کننده به بخش زایمان بیمارستان‌های شهر سنندج در سال 1385. مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، 19(1)، 14-8.
چکیده:
زمینه و هدف: همسرآزاری یکی از مشکلات فرهنگی و بهداشتی جامعه است که شیوع آن در جوامع مختلف، متفاوت است که به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم بر پیامدهای بارداری اثرگذار است. با توجه به عدم وجود اطلاعات کافی در خصوص این مشکل در منطقه بالاخص در مورد زنان باردار، هدف از این تحقیق، تعیین شیوع و پیامدهای همراه با همسرآزاری در زنان باردار مراجعه‌کننده به بخش زایمان بیمارستان‌های شهر سنندج است.
مواد و روش کار: این مطالعه به‌صورت مقطعی انجام شد. جهت انجام پژوهش تعداد 840 نفر از زنان بارداری که جهت ختم بارداری به دلیل زایمان یا سقط در بیمارستان‌های شهر سنندج بستری شده بودند، به‌صورت تصادفی سیستماتیک به‌عنوان نمونه‌های پژوهش انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از مصاحبه ساختاری و پرونده‌های زایمانی صورت گرفت. پیامدهای بارداری شامل مرده زایی، زایمان زودرس، سقط، PROM و میانگین وزن زمان تولد بود. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که 60.5% از واحدهای موردپژوهش در دوران بارداری تحت همسرآزاری قرارگرفته‌اند و شامل همسرآزاری جسمی 8.5% همسرآزاری احساسی 57%، همسرآزاری جنسی 1808% بود. همچنین آسیب‌های شدید ناشی از همسرآزاری در بعد جسمی برابر 3.4%، در بعد احساسی برابر 9.8% و در بعد جنسی برابر 0.2% بود. زنانی که تحت خشونت قرارگرفته بودند، بیشتر دارای سن ازدواج زیر 18 سال (۰.28>P)، گذشت بیشتر از 20 سال از زمان ازدواج (۰.۰48>P)، بی‌سواد (۰.۰48>P)، خانه‌دار (۰.۰3>P)، دارای همسران بیکار (۰.02۵>P) و دارای بیشتر از 4 فرزند (۰.۰02>P) بودند. بر اساس نتایج مطالعه از بین کلیه پیامد-های بارداری، همسرآزاری با PROM (۰.۰۵>P) و میانگین وزن زمان تولد (۰.۰07>P) ارتباط معنی‌دار داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به پیامدهای نامناسب همسرآزاری در بارداری باید با غربالگری روتین خشونت همسرآزاری در دوران بارداری و انجام اقدامات آموزشی جهت تغییر رفتارهای مردان، توانمندسازی زنان و اصلاح ساختارهای ناسالم فرهنگی گامی در جهت ارتقا سطح سلامت جامعه برداشت.
- خسروی زادگان، فاطمه؛ عزیزی، فاطمه؛ خسروی زادگان، زهرا و مرواریدی، محمدرضا (1386). بررسی ابعاد جمعیت‌شناسی و روان‌شناختی خشونت خانگی علیه زنان در استان بوشهر، طب جنوب، 10(1)، 81-75.
چکیده:
زمینه: خشونت خانگی علیه زنان در اغلب موارد مخفی بوده و به‌صورت تکرارشونده و طولانی‌مدت وجود دارد. خشونت خانگی، به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم، یک عامل خطر برای سلامت جسمی و روانی بوده و با افزایش استفاده خدمات سلامتی همراه است. خشونت شوهران علیه زنان نه‌تنها فرد و خانواده او، بلکه اجتماع را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد.
مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مجموعه موارد، 100 نفر زن ساکن استان بوشهر که مورد خشونت خانگی واقع شده بودند به‌صورت مقطعی در سال 1379 موردبررسی قرار گرفتند. برای این افراد پرسشنامه تکمیل شد و سه شاخص خشونت فیزیکی یا بدنی، خشونت عاطفی و رفتارهای کنترل‌کننده موردبررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: تمام زنان بررسی‌شده مورد هر سه نوع سوء رفتار عاطفی، جسمی و رفتارهای کنترل‌کننده واقع شده بودند. مدت سوء رفتار در بیش از نیمی از افراد بیش از دو سال بود. درمجموع 50.6 درصد از انواع سوء رفتارهای انجام‌شده در سطح شدید و خیلی شدید بود. کناره‌گیری اجتماعی (38 درصد)، سردرد (50 درصد)، کابوس دیدن (25 درصد)، بدرفتاری با فرزندان (39 درصد) و بی‌قراری (32 درصد) بیشترین علایم مشکلات جسمی، رفتاری، فردی و اجتماعی و روحی را تشکیل می‌دادند. ترس برای از دست دادن فرزند (23 درصد)، ترس از آبرو (19 درصد) و عدم آگاهی (17 درصد) شایع‌ترین دلایل عدم افشاگری خشونت توسط زنان بود.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشانگر شدید بودن و طولانی‌مدت بودن رفتارهای خشونت‌آمیز علیه زنان و وجود علایم بیماری‌های جسمی و روحی در زنان مورد خشونت بررسی‌شده در استان بوشهر است.
د
- درتاج رابری، سرور؛ شکرآبی، ربابه؛ بنی اسد، ماه منیر و حسینی، آغافاطمه (1389). میزان شیوع همسرآزاری در زنان باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی غرب تهران. نشریه پرستاری ایران،23(65)،61-72.
چکیده:
زمینه و هدف: همسرآزاری در دوران بارداری، یکی از شایع‌ترین مشکلات مطرح در بهداشت باروری است که اطلاعات و دانسته‌های ما در مورد آن بسیار اندک است. با توجه به اهمیت موضوع در ارتقا سلامت مادران تجربه آزار در دوران بارداری، سلامتی و زندگی مادر و جنین درحالی‌که رشد وی را به مخاطره انداخته و منجر به عواقب وخیمی می‌گردد. این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع همسرآزاری و عوامل فردی و بارداری مرتبط با آن در زنان باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی غرب تهران در سال 86-1385 انجام گرفت.
روش بررسی: در پژوهشی مقطعی، 370 نفر از زنان باردار، مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی منتخب از بهمن 1385 لغایت فروردین 1386 به‌طور مستمر موردبررسی قرار گرفتند. جمع‌آوری اطلاعات از هر یک از واحدهای پژوهش در یک مرحله با استفاده از دو پرسشنامه خود گزارش دهی تعیین عوامل مرتبط با آزار و پرسشنامه اقتباس‌شده از ابزار استاندارد ارزیابی، غربالگری آزار بود. تجزیه‌وتحلیل آماری با نسخه 14 نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های کای اسکوئر و رگرسیون لجستیک انجام گرفت.
یافته‌ها: فراوانی کلی همسرآزاری در این پژوهش 7/59 درصد بود. (تحصیلات، شغل، تجربه آزار در کودکی، شاهد خشونت والدین بودن، سوءمصرف مواد و سیگار) در زن یا شوهر و بارداری بدون برنامه و مراقبت‌های ناکافی دوران بارداری با همسرآزاری در دوران بارداری ارتباط معنی‌داری داشتند (۰.۰۵>P).
نتیجه‌گیری کلی: مواجهه بیش از نیمی از زنان با همسرآزاری لزوم شناسایی و حمایت از زنان باردار آزاردیده را مطرح می‌سازد، لذا پیشنهاد می‌شود در دوران بارداری علاوه بر مراقبت‌های معمول، غربالگری همسرآزاری با اولویت دادن به زنان باردار موردتوجه قرار گیرد.
- دژمان، معصومه؛ برادران افتخاری، منیر و فروزان آمنه، ستاره (1385). هزینه‌های مستقیم خشونت علیه زنان در مراکز پزشکی قانونی شهر تهران. پایش،5(3)، 201-206.
چکیده:
خشونت علیه زنان در تمامی کشورهای جهان وجود دارد و سازمان بهداشت جهانی، آن را به‌عنوان یک اولویت بهداشتی قلمداد می‌کند. مطالعات متعددی در خصوص شیوع و بروز این موضوع در جهان انجام گرفته است، ولی مطالعات محدودی در مورد هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم اقتصادی خشونت خانگی به عمل آمده است. لذا در نظر دارد هزینه‌های اقتصادی مستقیم همسرآزاری در مراجعین مراکز پنج‌گانه پزشکی قانونی در شهر تهران را تعیین نماید. این پژوهش از نوع توصیفی و مقطعی است. با توجه به میزان شیوع 18 درصدی همسرآزاری در مراجعین به مراکز پنج‌گانه پزشکی قانونی شهر تهران و دقت 5 درصد، تعداد حجم نمونه معادل 225 نفر برآورد و از طریق تکمیل پرسشنامه، اطلاعات جمع‌آوری گردید. شیوه محاسبه هزینه برحسب هزینه تمام‌شده و هزینه‌های حاشیه‌ای است. هزینه تمام‌شده شامل هزینه‌های خدمات درمانی، هزینه‌های بخش پی گرد قانونی – قضایی و هزینه رفت‌وآمد و سایر موارد بوده است. میانه هزینه ارایه خدمات برای 225 نفر موردمطالعه در مورد حق ویزیت معادل 25256 ریال، خرید دارو معادل 23595 ریال، عکس‌برداری و سونوگرافی معادل 33483 ریال و انجام آزمایش‌ها معادل 50000 ریال بوده است که با توجه به 9050 نفر استفاده‌کننده از خدمات در سال، کل هزینه پزشکی – درمانی 280.133.407 ریال برآورد می‌گردد. هزینه‌های قانونی نیروی انتظامی برای استفاده‌کنندگان جمعا 1.465.736.910 ریال و سایر هزینه‌ها برای افراد موردنظر 320.071.350 ریال بوده که هزینه کل 2.056.941.667 ریال برآورد شده است. برآورد به‌دست‌آمده هزینه‌های ناشی از یک‌بار مراجعه و مربوط به اقدامات به‌عمل‌آمده تا قبل از مراجعه قربانیان به مراکز پزشکی قانونی است. چنانچه دفعات مراجعه بیش از یک‌بار و همچنین هزینه پی گیری‌های بعدی پس از صدور حکم پزشکی قانونی نیز در نظر گرفته شود، تخمین درستی به دست خواهد آمد و بیانگر هزینه بالای اقتصادی بر دولت و مردم است. درنهایت این‌که هرچند برآورد هزینه‌های واقعی با توجه به فقدان اطلاعات در این زمینه بسیار دشوار است، اما به نظر می‌رسد مقادیر تقریبی به‌دست‌آمده بتواند انگیزه کافی را در برنامه ریزان و سیاست‌گذاران بخش سلامت ایجاد کند تا نسبت به انجام مداخلات موثر و قانونی با هدف کاهش و کنترل پدیده همسرآزاری و عوارض ناشی از آن اقدام کنند.
- دواساز ایرانی، رضا؛ بوالهری، جعفر؛ برهانی، مهرداد؛ پاک‌سرشت، سیروس و شوهی زاده، رضا قربان (1389). بررسی میزان شیوع خشونت خانگی توسط همسران در زنان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان دزفول از اسفند 1387 تا اسفند 1388. مجله دانش و تندرستی،5، 198-198.
چکیده:
مقدمه: خشونت خانگی می‌تواند زندگی افراد را از نوجوانی تا پیری تحت تاثیر قرار دهد. همه ادیان و نیز اسلام هر نوع خشونت و آزار کلامی و رفتاری را نسبت به زن ممنوع کرده است. خشونت خانگی شایع‌ترین شکل خشونت، همراه با بیشترین تکرار و کم‌ترین گزارش به مراکز بهداشتی و درمانی و بیشترین عوارض روانی، اجتماعی و جسمانی است. این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی بود. جامعه موردمطالعه کلیه زنان همسردار تحت پوشش در دو مرکز بهداشتی و درمانی روستایی وابسته به مرکز بهداشت شهرستان دزفول بود. در این روش نمونه‌گیری انجام نشد و نمونه با جامعه پژوهش برابر بود. ابراز مورداستفاده در این بررسی پرسشنامه بررسی کیفیت زندگی و پرسشنامه آگاهی و نگرش و غربالگری زنان که توسط وزارت بهداشت تدوین و اعتبار و پایایی آن رضایت‌بخش بود. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از روش‌های آمار توصیفی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: 13 درصد (1029 نفر) از کل زنان همسردار (7870 نفر) خشونت از نوع جسمانی را تحمل کرده بودند. بیشترین علت خشونت اعتیاد همسر 28 درصد بیماری روانی 5 درصد، بیکاری 27 درصد و وضعیت اقتصادی پایین 40 درصد بیان شد. بیشترین علل تحمل همسرآزاری نزد قربانیان ترس از طلاق و از دست دادن فرزندان 27 درصد ترس از آبروریزی 31 درصد و نداشتن استقلال مالی 42 درصد بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده در مورد شیوع خشونت خانگی و عوامل مهم مرتبط با آن پیشنهاد می‌شود جلسات گروه‌درمانی در سطح مراکز بهداشتی و درمانی با هدف تقویت مهارت‌های مقابله‌ای، روش‌های کنار آمدن با مشکلات زندگی و ایجاد طرح ایمنی در منزل به زوج‌ها آموزش داده شود تا درنتیجه آن از خشونت کاسته و در محیط خانواده آرامش برقرار شود.
- دولتیان، ماهرخ؛ قراچه، مریم؛ احمدی، محبوبه؛ شمس، جمال و علوی مجد، حمید (1388). بررسی همبستگی سوء رفتار همسر با پیامد حاملگی در زنان باردار،مجله پزشکی هرمزگان، 13(4)،260-269.
چکیده:
مقدمه: سوء رفتار در بارداری یکی از عوامل خطر در ایجاد پیامد نامطلوب حاملگی است که سلامت مادر را تحت تاثیر قرار داده و نیز می‌تواند به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم بر سلامت جنین تاثیر بگذارد. این تحقیق با هدف تعیین همبستگی سوء رفتار همسر با پیامد حاملگی در زنان باردار مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های شهر گچساران در سال 1386 انجام گردید.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی است که بر روی 500 زن باردار مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های شهر گچساران که به روش آسان انتخاب شده بودند، انجام گردید. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه مشتمل بر سه بخش مشخصات دموگرافیک، سوالات مربوط به سوء رفتار و سوالات مبنی بر پیامد حاملگی بود. جهت تعیین اعتبار و پایایی ابزار به ترتیب از روش اعتبار محتوا و آزمون مجدد استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به کمک نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌های آماری تی و آزمون دقیق فیشر، من ویتنی و کای دو انجام گرفت و سطح معنی‌دار 0.05 در نظر گرفته شد.
نتایج: سوء رفتار با پیامدهای مادری مانند سقط و زایمان زودرس و پیامدهای جنینی مانند پارگی زودرس پرده‌های جنینی، وزن کم حین تولد نوزاد و مرگ جنین ارتباط معنی‌داری نشان داد (۰.۰۵>P).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصله و ضرورت توجه به سلامت زنان بخصوص زنان باردار و ازآنجایی‌که مداخله برای کاهش خشونت از عواقب نامطلوب آن بر زنان باردار می‌کاهد، غربالگری روتین و قطع چرخه خشونت از طریق برنامه‌ریزی‌های مناسب توصیه می‌شود.
نسخه پی دی اف ماخذشناسی مقالات علمی درباره خشونت علیه زنان-بخش دوم-حروف ج-ح-خ-د
نسخه پی دی اف ماخذشناسی مقالات علمی درباره خشونت علیه زنان-بخش اول– حروف الف-ب-پ-ت
نسخه پی دی اف ماخذشناسی مقالات علمی درباره خشونت علیه زنان-بخش سوم– حروف ر-ز-س-ش
نسخه پی دی اف ماخذشناسی مقالات علمی درباره خشونت علیه زنان-بخش چهارم– حروف ص-ع-غ-ق
نسخه پی دی اف ماخذشناسی مقالات علمی درباره خشونت علیه زنان-بخش پنجم- حروف م-ن-ه-ی