کمپین روبان سفید، بسیج مردان دربرابر خشونت علیه زنان

خشونت بس: کمپین روبان سفید[1] (WRC) توسط عده ای از مردان برای پایان بخشیدن به خشونت علیه زنان بر پا شد. این حرکت حاصل تلاشی خود جوش است که عمدتاً توسط مردان داوطلب انجام می‌شود. این کارزار از کانادا آغاز شد و تا کنون در بیش از پنجاه کشور پا گرفته است.

بعد از قتل‌عام دانشگاه پلی‌تکنیک اکول (مونترال) در کانادا در ۶ دسامبر ۱۹۸۹ که در آن ۱۴ زن به قتل رسیدند، در سال ۱۹۹۱، چند تن از مردان کانادایی تصمیم گرفتند مردان را وادارند درباره خشونت علیه زنان حرف بزنند. استفاده از روبان سفید سمبل مردان مخالف خشونت علیه زنان شده است.

زدن روبان سفید به لباس خود به معنای تعهد شخصی به عدم اعمال خشونت علیه زنان، محکوم کردن آن و عدم سکوت در برابر آن است. زدن روبان سفید راهی‌ست برای بیان «در آینده خشونتی علیه زنان وجود نخواهد داشت».

این کمپین در کانادا از ۲۵ نوامبر (روز جهانی رفع خشونت علیه زنان) تا ۶ دسامبر، (روز ملی یادبود و عمل علیه خشونت علیه زنان در کانادا)، کارزار خود را بر‌گزار می‌کند. سایر کشورها از ۲۵ نوامبر تا ۱۰ دسامبر کارزارهایی بر‌گزار می‌کنند، اما این کارزارها می‌تواند در هر زمانی در سال نیز بر‌گزار شود.

اهداف و برنامه عمل

هدف اصلی کمپین پایان بخشیدن به خشونت علیه زنان در تمام اشکال آن است و از پنج طریق است:

• به چالش طلبیدن همه برای تفکر و صحبت درباره‌ی اعتقادات، زبان و کردارمان
• آموزش جوانان، به خصوص مردان و پسران درباره این موضوع از طریق مطالب آموزشی که تهیه می‌کنیم
• افزایش آگاهی اجتماعی درباره این موضوع
• همکاری با سازمان‌های زنان، بخش‌های همکار، رسانه‌ها و سایر همکاران برای خلق آینده‌ای عاری از خشونت علیه زنان
• حمایت از کارزارهای روبان سفید در همه جا.

علاوه بر برنامه ریزی روزهای خاص کمپین روبان سفید، فعالان آن در طول سال برنامه‌های مختلفی را نیز در مدارس، انجمنها و محل‌های کار بر‌گزار می‌کنند نظیر جمع آوری پول برای گروههای فعال حقوق زنان، برگزاری مراسمی برای پررنگ‌تر کردن نقش مثبت مردان (مثلاً پدر بودن)، مشاوره با مردان جوان و تشویق آنان به برقراری روابط سالم، ایجاد تشکیلات محلی کمپین و حمایتهای مالی از آن.

به نظر کنشگران این کمپین، رایج‌ترین مشکل، خشونت فیزیکی علیه شریک زندگی و دوست دختر است (از کتک زدن تا قتل) و خشونت جنسی (معمولاً توسط دوست پسر، شوهر، بزرگسال معتمد، یا اعضای خانواده). همچنین سوء رفتارهای عاطفی است: آزار جنسی در محل کار یا در خیابان، ایجاد مزاحمت، جوک‌هایی که زنان را تحقیر می‌کنند، و اعمال کنترل بر رفتار. در برخی کشورها، این خشونت به شکل ناقص‌سازی جنسی دختران و تجارت دختران و زنان جوان و اجبار به فحشا روی می‌دهد.

آنها معتقدند، اگر چه پایان بخشیدن به خشونت مردان علیه زنان، هدف اصلی شان است، به سایر اشکال خشونت نیز توجه دارند. خشونت علیه کودکان از موارد عمیقاً مورد توجه ماست: «ما به خشونت در میان پسران در زمین‌های بازی، در محوطه‌های ورزشی، در روابط و در جنگ نیز می‌پردازیم. و اعمال خشونت زنان علیه زنان یا علیه مردان، از موارد مورد نظر ماست، اگر چه این امر به گستردگی و مهلکی خشونت مردان علیه زنان نیست».

برخی از کمپین‌های مشابه از روبان‌های سفید پارچه‌ای یا سنجاق‌سینه‌هایی به شکل نماد روبان سفید استفاده می‌کنند. برخی دیگر آرم کمپین را روی تی‌شرت‌ها یا کلاه‌های خود چاپ کرده‌اند. برخی از مچ‌بندهای پارچه‌ای یا پلاستیکی استفاده می‌کنند. و برخی فقط روی پوسترها، جزوات و برنامه‌های تبلیغاتی تلویزیون از این آرم استفاده می‌کنند.

مردان لبنان برای قانون« حمایت از زنان دربرابر خشونت های خانگی» امضا جمع کردند

در 25نوامبر 2010، لبنان با تشکیل نخستین کمپین روبان سفید در خاورمیانه به 55کشور سراسر دنیا پیوست. این کمپین بوسیله «خشونت و استثمار کافی است» (ائتلافی برای وضع قانون برای حمایت از زنان دربرابر خشونت های خانوادگی) و «آکسفام جی بی» در 25نوامبر شروع شد و 16روز ادامه داشت. تمرکز این کمپین بر بسیج مردان و پسران برای امضای پیش نویس قانون حمایت از زنان در برابر خشونت های خانگی بود. هدف اصلی کمپین روبان سفید این است که مردان و پسران را تشویق کند تا متعهد شوند که هرگز هیچ خشونتی علیه زنان انجام ندهند و از این مساله چشم پوشی و یا در برابر آن سکوت نکنند.

زنان و مردان اکتیویست، مجموعه فعالیت هایی را با ائتلاف با دیگر سازمانها و گروه ها از جمله وزارت امور اجتماعی لبنان و تعدادی از سازمان های زیرمجموعه سازمان ملل و سفارت های استرالیا و ایتالیا در بیروت انجام می دهند.

فدی راجه، مرد 21ساله و فعال اجتماعی است. فدی درباره این کمپین بین المللی شنید و به دلیل موضوع این کمپین در آن مشارکت کرد:« چیزی که باعث شد که در این کمپین مشارکت کنم این واقعیت است که جامعه ما نگاه متفاوتی به زنان و مردان دارد». او می گوید:« مشاهدات روزانه ام باعث شده که سوالهای زیادی درباره نابرابری نسبت به زنان برایم ایجاد شود».

برای فدی، فقط انجام ندادن خشونت علیه زنان کافی نیست. فدی می گوید:« اگر یک نفر خشونت علیه زنان انجام نمی دهد، به این معنا نیست که شما دیگر نگران این مساله نباشید. بعضی زنان در هر جایی در معرض خشونت هستند». او می افزاید: « خشونت علیه زنان، اقدام علیه حقوق اولیه انسانی است». فدی شاهد خشونت فیزیکی علیه زنان نبوده است اما او فکر می کند که خشونت های کلامی جدی تر از بدرفتاری های فیزیکی است. او توضیح می دهد:« می بینم که امروز در محاوره ها، با زنان به عنوان زیردست مردان برخورد می شود. من نمی توانم چنین چیزی را تحمل کنم. باید در این مورد کاری انجام شود». فدی، فعالیت های اکتیویستی اش را به کمپین و تحصیلات متعارف محدود نمی کند:« تحصبلات برای من، پروسه ای مداوم است. من می توانم در حالی که در خیابان راه می روم به افراد آموزش بدهم و رفتارم نسبت به زنان می تواند الگوی خوبی باشد که دیگران می توانند آن را از من یاد بگیرند».

ناجی غزیری، یک داوطلب 20ساله و فعال اجتماعی است. او از فیلم سررشته دارد و به همین دلیل با انواع گوناگون سوءاستفاده از زنان آشنایی دارد. او توضیح می دهد:« فیلمی همانند« بس» که جنیفر لوپز ستاره آن است، توجه مرا به خود جلب کرد. من نمی پذیرم چنین کاری در مورد افراد مورد علاقه ام و یا هر انسان دیگری صورت بگیرد. من فقط خودم را به جای افراد دیگری می گذارم که مورد خشونت واقع شده اند».

او می گوید:« مردم بسیاری در لبنان، مردان را به عنوان شخص دارای قدرت درنظر می گیرند. این یک تصویر بسیار محدود است. قدرت فیزیکی نشان دهنده تصویر واقعی یک مرد نیست». فدی می افزاید:« من دارم برای بسیج دانشجویان برای این کمپین تلاش می کنم. پیغامم هم این است که فقط انجام ندادن خشونت علیه زنان کافی نیست بلکه هرشخص باید برای پایان دادن به این پدیده فعالیت کند».

محمد عبید 21ساله هم می گوید:« ایده این کمپین واقعا مورد نیاز جامعه ما است. سنت ها و عرف ما به مردان این اجازه را داده است تا از قدرت خود را بر زنان اعمال کنند». او می افزاید:« خشونت های خانگی خسارت های زیادی به زندگی خانوادگی وارد می کنند وبر پیشرفت کودکان تاثیر منفی می گذارد».

مشاهدات محمد، او را به این باور عمیق رسانده است که این مشکل ریشه در ذهن بسیاری از مردم جامعه دارد:« باید به برخوردهای غیرانسانی با زنان خاتمه داده شود. من فکر می کنم این کمپین شروع خوبی است تا به واسطه افزایش آگاهی به خشونت های برپایه جنسیت پایان داده شود. از طریق بسیج هم کلاسی هایم و سخن گفتن در این مورد، آگاهی و دانش کافی در این زمینه پخش می شود و بعد از آن تغییر رخ می دهد».

محمد هم همانند دیگر همکلاسی اش، باور دارد که آموزش کلید موفقیت و خاتمه دادن به خشونت علیه زنان است. او توضیح می دهد:« هیچ وقت در مدرسه ام در مواجهه با چنین مساله ای قرار نگرفته بودم. من فکر می کنم که بهترین شروع این است که تصمیم گیران حوزه آموزشی، چنین مسائلی را در برنامه آموزشی دانش آموزان سنین پایین قرار دهند؛ این امر باعث می شود که تاثیرات منفی سنت های بد بر کودکان کاهش یابد».

همه داوطلبان در این عقیده مشترک هستند که کارهایی که انجام می دهند و امیدواری آنها به آغاز کمپینی موفق به همراه مشارکت دیگر مردمی که در مواجهه با فعالیت های آنان قرار می گیرند، می تواند آغازی برای تغییر باشد.

منابع اینترنتی:

کمپین روبان سفید: کمپین مردان علیه خشونت

کمپین روبان سفید :تلاش مردان برای پایان بخشیدن خشونت مردان علیه زنان

وبگاه رسمی کمپین روبان سفید

اولین کمپین روبان سفید در خاورمیانه

برچسب ها : روبان سفید, کمپین, مردان علیه خشونت