فهمیدم کتککاری کار آدمهای ضعیف و ترسوست
خشونت بس: سینای 17 ساله به مدت یک ماه در کلاسهای گروهی مهارتهای زندگی شرکت کرده و از تاثیر این کلاسها میگوید:
شرکت در کلاس مهارتهای زندگی برای من یک خوبی داشت و آن این بود که یاد گرفتم به مسائل و مشکلاتی که برایم پیش میآید طور دیگری نگاه کنم. من مهاجر افغان هستم و در حال حاضر در حال درس خواندن در مقطع پیشدانشگاهی هستم.
در افغانستان به دنیا آمدم ولی چندماهه بودم که به ایران آمدم و هیچ تصوری از افغانستان ندارم. ایران را دوست دارم و دوستان خوب ایرانی زیادی دارم اما گاهی حرفهای درشتی هم میشنوم که مرا بسیار عصبانی میکند. این حرفهای درشت مربوط به افغان بودن و مهاجر بودن من است.
پارسال در مدرسه از طرف یک گروه از بچههای کلاس خیلی مورد تحقیر واقع میشدم؛ هم من و هم همکلاسیهای دیگر افغانم. یکبار که خیلی از کوره در رفتم با آن همکلاسی که به من حرفهای درشت زد، درگیر شدم و این مسئله باعث شد که مدتی توبیخ شوم و از مدرسه اخراج بشوم. یعنی همهی کاسه کوزهها سر من شکسته شد و هیچکس نفهمید که من هم بسیار رنج کشیدم و تحقیر شدم. ولی به خاطر اینکه دعوا کردم فقط من تنبیه شدم.
شرکت در کلاسهای مهارتهای زندگی به من یاد داد که باید شجاع باشم و با مشکلات مواجه شوم تا بتوانم آنها را حل کنم. فهمیدم که دعوا و کتککاری کار آدمهای ضعیف و ترسو هست. آدمهایی که نمیتوانند از خودشان دفاع کنند شروع به فحش دادن میکنند.
پس من آمدم و نشستم در اینترنت راجع به کشورم افغانستان مطلب خواندم و تلاش کردم با کمک بقیه دوستان افغانم یک دفترچه در مورد افغانستان درست کنیم. در مدرسه هم یکی از معلمانم به من کمک کرد.
این کار باعث شد تا خودمان هم راجع به کشورمان و فرهنگ آن بدانیم. معلم جغرافیمان که کمکمان کرده بود، سر کلاس در مورد فرهنگ و تاریخ افغانستان برای بچهها صحبت کرد و دفترچهای هم که ما درست کرده بودیم را به همه همکلاسیهایمان نشان داد.
اگر کسی از این به بعد بابت افغانی بودنم به من توهین کند، بهجای اینکه با او درگیر شوم و خودم را زشت و بد کنم میتوانم خشم خودم را کنترل کنم و یا محلش نگذارم یا اینکه جواب حرفهای درشتش را اگر از روی ناآگاهی است براساس منطق بدهم.
سینا 17 ساله